لیالی لیلی

عاشقانه ها

لیالی لیلی

عاشقانه ها

و سپیده دم با دستهای تو بیدار می شود...



تو را نگاه می کنم
خورشید چند برابر می شود و روز را روشن می کند!
بیدار شو
با قلب و سر رنگین خود
بد شگونی شب را بگیر
تو را نگاه می کنم و همه چیز عریان می شود
زورق ها در آب های کم عمقند...
خلاصه کنم:دریا بی عشق سرد است!
جهان این گونه آغاز می شود:
موج ها گهواره ی آسمان را می جنبانند
(تو در میان ملافه ها جا به جا می شوی
وخواب را فرا می خوانی)
بیدار شو تا از پی ات روان شوم
تنم بی تاب تعقیب توست!
می خواهم عمرم را با عشق تو سر کنم
از دروازه ی سپیده تا دریچه ی شب
می خواهم با بیداریِ تو رویا ببینم!

پل الوار

دستت را به من بده...




سرما خورده بودم.

با بوسه ی تو

گرما زده شدم...



I will love you







در میانه ی ناآرامی هاست که حضورت پررنگ می شود.

وقتی ناگهان و بی مقدمه، درست وقتی با خودم از زمین و زمان گله می کنم، گوشی ام زنگ می خورد و آن قلب مهربان که نشانه ی توست، ظاهر می شود و صدای مهربان تو می گوید: سلام!

درست همین لحظه است که زندگی را باور می کنم.

زندگی با تو بودن است.

همیشه با تو بودن.




مرهم مراد من بود، کعبه تو رو به من داد...






تو آن مرهم همیشه ای که برای بودنت حتی گاه خودم را به بیماری می زنم و تب می کنم...

چوب خط نهم...


چوب خط می کشم...

هر ماه یک چوب یک خط

هر ماه دور این روز را خط می کشم در تقویم

و خطش نمی زنم...


زندگی این روزها جور دیگری است

باور کن عزیزم!



***