مرد من...

وقتهای بی تابی و تب دار، با تو که باشند، تاب و تب، آرزوی همیشگی ام خواهد بود...

و این هم ماه دوم که آمد و تمام شد... حالا به درگاهی ماه سوم تکیه داده ایم و به آینده اش نگاه می کنیم که چطور خواهد آمد و چطور خواهد گذشت...

این روز که از یاد نمی رود. می دانی. تنها نشده بود که ثبت کنمش. و حالا... تقدیم به تو...