شب بی تو

بوسه هایت که نباشند

دستهایت که دور شانه هایم حلقه نشوند

نفست که روی گونه‌هایم نباشد

خواب‌هایم چیزی می‌شود

بین کابوس و وهم

ترس از بی‌کسی و تنهایی

تمام من می‌شود.

بالشم

بی تو

سنگ نشانه گوری است

تا تو

فراموشش نکنی.

بی‌تو

و شب به خیر گفتنت

شب من

تنهایی و تاریکی و هراس گم شدن را

از تمام عابران گم شده وام خواهد گرفت

با خودم می‌خوانم

گئجه لر فیکرینن یاتا بیلمیرم...

دلم می‌خواهد کنارت باشم،

همانجا که هستی

که حالا گوشی ات لابد

لیز خورد در جیبت

و صدای من که شاید

در گوش تو مانده باشد..

می خواهم کنارت باشم...

همین حالا...